مذاکره با طالبان نمونه ای از عملگرایی در روابط خارجی ایران است و باید از آن استقبال کرد، امری که باید در حوزه های دیگر مثل رابطه با امریکا و غرب نیز پیگیری شود. در چندین دهه اخیر، روابط خارجی دستمایه بازی های جناحی در ایران شده، به طوری که برخی اصلاح طلبان بدون هیچگونه استدلال منطقی، خواستار عدم تقویت روابط با قدرت هایی مانند روسیه و چین هستند. از سوی دیگر، عمده ی اصولگرایان نیز در رفتاری مشابه اصلاح طلبان، خواستار هیچگونه ارتباطی با آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی نیستند. این درحالیست که در اوج جنگ سرد و دشمنی شوروی و آمریکا، دو کشور و سران آن ها بارها در جهت تامین منافع خود و حداقل کاهش تنش ها، پشت یک میز نشستند.